Günahın en karanlık sularındayız
Örümcek ağına tutuklu
Kimse sormuyor bu kanlı nehir de ne
Çürük kokumuza alışmış, susuyoruz
Nereye saklandı yerçekimini kaldıracak sesimiz Demiri eriten güç
Binlerce sayfalık özgürlük ruhu
Delice akan suyun mevsimindeki isyan
Eski, el yazması bir kitabın kenar süsünde okumuştum
Kader kıyılarda değil tenimizde arar dururmuş bizi
Oysa gölgeler uzayıp toprağa çoktan düşmüş
Kırık aynalarda görünen her yüz kendi yüzümüz aslında
Adı konmamış en kötü hastalık bu
Ağır bir yükün altında kefaret ödesek de kurtulamayız
Hasan ÇELİKKOL
(MayaDergi Sekiz)
Nitelikli bir şiir. Toplumsal içeriğiyle ve bunu şiirin estetik yapısına sindirmesiyle dikkat çekiyor.