gidecek yolun olmalı, zaman mahlukunu
hamakta sallayan
menevişli batınlara
gebe
ve rüzgâr arp olmalı “adoucit la
melodie” fısıldamalı kulağına
antik kentle
tahta iskele arasında
bir evin olmalı, kapısında duracağın
ayakkabı çamurunu sileceğin
avluda, bir kiraz
ağacı
ve kapıları mavi yeşil beyaz
balkonu ıtır fesleğen
eşiği sardunyalarla bezeli
huzur dolaşmalı ayağının dibinde
bir sevdan olmalı, gözünün içine derinden
bakan, gurbet kuşları özlemi ile
yürek sancını okşamalı avuç
içiyle
ve bulut bulut dağılmalı sessiz
çığlıkları yaşama sevincinin,
dudak kıvrımlarında kuş
sesiyle
ve serin sulara günaşırı yol almalı
akdeniz limanlarından…
Cihan EZER
(MayaDergi Altı)